چند جمله ای به نام وصیت نامه شروع می کنم.
مادر عزیز و پدر مهربان و خواهر دلسوز و برادر محترم،سلام
امیدوارم این قطره خونی که از اعماق قلبم سرچشمه می گیرد و با نام سلام تقدیمتان می کنم بپذیرید.
هم اکنون در جبهه بزرگ کفر جهانی با جمع برادران همرزم دیگر ایستاده ام.
مادر!
الان که قلم به دست گرفتم و برایت قدری از وصیت خود را می نویسم. قلم من انگشت من است و کاغذم پیراهن تن من و فریادم فریاد لا اله الا الله است.
مادر دلسوزم!از شهادت من نگران نباش این راه راهی است که سالار شهیدان حسین بن علی (علیه السلام) به فرزندان پاکدل و عاشق به اسلام آموخته و الان که استعمار جهانی بر کشور عزیز اسلامیمان از لحاظ اقتصادی و نظامی حمله نموده است با پایمردی دیگر برادران همرزم در جبهه به رزم بی امان خود ادامه خواهیم داد و تا نابودی کفر جهانی از پای نخواهیم نشست.
ما الان در برابر جنایتکاران قرار گرفته ایم و از هیاهوی آمریکای جنایتکار و تهدیدهایش هراسی نداریم.
به آنها بگویید که کور خوانده اند چون که فرزندان اسلام همه پیر و جوان آماده رزم با کفار جهانخوار می باشند.
فرزند قرآن که سالارش حسین بن علی (علیه السلام) است و مکتبش توحید است از هیچ تهدیدی نمی ترسد
به یاری خدای تبارک و تعالی در صحنه های رزم که امام زمان (عج الله فرجه) همگام با آنهاست تا نابودی کفر جهانی از پای نخواهیم نشست و کار را به مرحله نهایی خواهیم رساند.
به یاری الله اگر من با تیر زهرآگین دشمن سیراب شدم و به الله پیوستم نگران حال من نباشید،
از رفتن من خودتان را ناراحت نکنید، از پوشیدن لباس مشکی خودداری کنید که آرامش بیشتری دارم.
در پایان از تمام اقوام و خویشان خداحافظی می کنم و همه را به خدای بزرگ می سپارم.
اگر کسی در این دنیا خوبی کند وفاست است و اگر بدی کند جفاست.
باید خوب دقت کنیم که در این دنیای فانی اشتباه نکنیم و از نعمت های الهی شکرگزار باشیم و از اسلام محمدی پیروی نماییم تا فردای قیامت نزد پیامبران و امامان و نزد پروردگار خود شرمنده نباشیم.
ورنه هر گبری به پیری می شود پرهیزکار
کسی که شما را فراموش نمی کند بیژن درویش پور
1366/04/20
پیران شهر
برگرفته از وبگاه ajashohada.ir