بسمه تعالی
وصیتنامهی خود را با نام الله، یاور محرومان و در هم کوبندهی ظالمان و ستمگران آغاز میکنم.
سلام بر مهدی(عج)، یاریبخش محرومان،
سلام بر نمایندهی مهدی(عج) امام امت، خمینی کبیر، دلسوز بیچارگان.
در ابتدا خدمت برادران و خواهرانم سلام عرض مینمایم و امیدوارم که اگر من شهید شدم، برای من هیچگونه ناراحتی نکنید و البته بدانید که تنها آرزوی من شهادت بوده است.
شهادت را بر همه آرزوهای دیگرم ترجیح میدهم،
شهادتی را که خداوند عزوجل نصیبم کرده و مرا از نیستی به هستی سوق داده است.
هرگز از این موضوع ناراحت نباشید و خداوند رحمان را شکر کنید و با صبر و شکیبائی مرا خوشحال و قلب امام عزیزمان را از خود راضی کنید، چرا که اینگونه شهادت نصیب هرکس نخواهد شد.
دوست دارم با صبر و شکیبائی خود مشت محکمی بر دهان پستفطرتان و یاوهگویان بزنید.
من به جبهه میروم تا با کفار بعثی بجنگم تا اینکه عاشورای حسینی زنده بماند.
خدایا
حال که در انجام مأموریتی الهی هستم از تو یاری میطلبم و به تو سوگند یاد میکنم که همیشه و تا آخرین نفس در راه مقدس تو و برای دین تو، مستحکم و جان بر کف در راهت کار کنم
در این لحظهی آخر سخنی هم با خانواده خود دارم:
مادرم!
حال که فرزندت را به راهی که حسین (ع) سرور شهیدان قدم گذاشته میفرستی، با تو چند حرف دارم.
ای مادر عزیزم
حلالم کن،
مبادا پس از شهادت من اشکی بریزی که باعث شادی دشمن شود
از تو میخواهم همچون زینب (س) که در سوگ حسین دشمن را خوار کرد باشی.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر جهانی
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
برگرفته از وبگاه ajashohada.ir