وصیت نامه شهید امیر معماریان
بسمه تعالی
امروز حدیثى به خاطرم آمد که این چنین بود:
"هر کس وصیت نکند و از دنیا برود و به مرگ جاهلیت مرده."
من وقتى که قدم به عرصه وجود نهادم لخت مادرزاد بودم و از خود هیچ چیز نداشتم.پدر و مادرم و دیگر اطرافیان همه چیز را برایم فراهم نمودند لذا هر چه که از من باقی مانده به افراد خانواده ام تعلق می گیرد.
از وقتی به جبهه آمده‌ام بیست و یک روز روزه و در حدود چهار سال نماز قضا براى خود در حساب دارم
اگر خودم موفق به ادا نمودن آن نشدم از شما می خواهم آن را برایم ادا نمایید که فرداى قیامت شرمنده درگاه احدیت نباشم.
اگر در راه خدا شهید شدم از شما می خواهم که خود را زیاد ناراحت نکنید و روح من را آزار ندهید.
روزى داستان مادر مسلمان مبارز "وهب" را که در کربلا شرکت داشت شنیدم
این دشمن، سر بریده پسرش را بسوى وى پرتاب نمود تا روحیه او را در هم بکشند؛
اما مادر مسلمان نه تنها ناراحت نشد و خود را نباخت بلکه سر را برداشت و پس از این که بوسه‌اى از گونه‌هاى پسر شهیدش گرفت سر را با فریاد "الله اکبر" بسوى دشمن پرتاب کرد و فریاد زد
"ما تحفه‌اى را که در راه اسلام دادیم پس نمی گیریم"
آرى مادر و پدر عزیزم!انسان روزی به دنیا می آید و روزى هم باید از دنیا برود پس چه بهتر که کشته شدن در راه حق را بپذیرد.
پس اگر چه امکان دارد که مرگ من از شما زودتر فرا رسد ولى از مرگ چه باکى است، گو تو باز آى تا در آغوشت بگیرم تنگ تنگ؛
لذا با آگاهى و اعتبار کامل باید بگویم که مرگ بر آمریکا و جنگ جنگ تا پیروزى حق بر باطل،
جنگ جنگ تا برقرارى حکومت اسلامى که به تمام جهان حکم فرما می شود و بدین وسیله نداى هل من ناصر ینصرنى امام زمان خود را لبیک می گویم،
امامی که بر اعمالم شاهد و ناظر است، امام خمینى که پرچمدار نهضت جهانى است و بالاخره امامی که بر علیه کفر جهانى قیام کرده تا مسئله جهان اسلام را پیش کشد.
این آرزوى چندین ساله تمام مسلمین است و یک بدعت و نوآورى نیست.
آرى جهاد چیز عجیب و غریبى قدیمى نیست بلکه از صدر اسلام جزء فروع دین بوده و هست.
چرا که از صدر اسلام زالو صفتان و بدکارانى بودند که حکومت خدا و ولى الهى را نپذیرفتند و خودکامگى را پیشه خود کرده‌اند؛
بدانید هرگز راه ما با آنها یکى نخواهد شد.
برگرفته از وبگاه ajashohada.ir