وصیت نامه شهید محمدرضا آزادمنش
بـه نام خـداوند بـخشـنده و مـهربـان و در هـم کـوبـنده منافـقان و کفاران.
سلام علیکمسلام خود را به مـردم شهـیـد پـرور ایـران به خـصـوص مـردم شهیـد پرور سعـدآبـاد مى‌رسانم.
اى مـردم!مـن کـه نـتوانستم از شمـا خداحافظى کـنم و حـلال طلبى کنم
حالا با همین کـلمـه هایـى که همان سخن خودم است کـه یـک روزى بـر روى کـاغذ نوشـتم از شـما مردم شهید پرور ایران بخصوص مـردم شهید پرور سعدآباد مى‌خـواهـم کـه اگـر گـناهى از طرف من نسبت به شما سر زده است من را ببخشید و حلالم کنید.
اکنون که در سیاهى شب تنها با خداى خود هستم این وصیت نامه را روى کاغذ مى‌آورم
شاید با این وضعـیت هم عده‌اى را به حقانیت این راه آگاهى دهم.
انسان تنها در مقابل مرگ تسلیم است و هیچ کارى از او بر نمى‌آید،پس چه بهتر که این مرگ در راه خدا باشد و شهید چه زیبـاست این نام و چـه گـوش نواز یعنى کسى که شهادت می دهد، با خونش، به درستى راهى که رفته است
همیشه دعا به جان رهبر کبیر و فرمانده کل قوا خمینى روح خدا کنید و نگذارید که مـنافـقان لطـمـه‌اى بـه ایـن انـقلاب اسلامـى بـزنـنـد
چـون این انقلاب مثل یک غنچه گل که باید آبیارى شود تا رشد کند و ثمر دهد، این انقلاب اسلامى هم همینطور است که با خون رشد کرده است.
وصـیتـى کـه من بـه خـواهـران دارم بـلکـه وصیت هـمه شهـیدان است و وصیت فاطمه (علیه السلام) است که حجاب خود را خوب حفظ کنید (حجـاب حـفظ کردن سـنـگرى است بـراى رزمندگـان اسلام )
همین طور که شاعر میگویـد:
اى زن بـه تو از فاطـمه این گونه خطاب است، ارزنده‌ترین زینت زن حفظ حجاب است.
اگر حجاب را حـفظ نکنید فـرقى با شرق و غـرب نـدارید چـون مسئله بى‌حجابى برنامه عمومى امپریالیسم و صهیـونـیسم امریـکـا است.
همیـن طور کـه امـام می فرماید:
با حجاب خود میراث فاطمه زهرا (س) را پاسدارى کنید
از برادران هم مى‌خواهم کـه با کمک حـجـاب خـواهـران خودشان دشمنان اسلام را ریشه کن کنند.
سلام بر تو اى پدر و مادر و بـرادران و خواهرانم.
سلام بر شما که این گونه فرزندان خود را در دامن پاک خویـش پرورانـیـده‌ایـد و او را بـه خدای خـود هدیـه کرده‌اید.
آرى بدانید که آزادانه و آگـاهـانه و تـنها هدفـم در تـمـام نـاامـیدیـها عـاشقانه در راه خدا گام نهادن بود.
آرى پدر و خواهرم و برادرم و همسرم
در مرگ من به جاى غـم و اندوه شادى و مباهات را برگزینید تا دیگران ادامه دهنده راهم باشند و مرا حلال کنید که نتـوانسته‌ام ذره‌اى از محبت ها و زحمت هاى شما را جبران‌کنم.
پدر و خواهران و برادرانم!
من فرزندى بودم کـه از طـرف خداونـد به شما هدیـه شده بودم و شما هم هدیه را به پیشگاه خداوند داده‌اید
مبادا براى شهادتم اشک بریزید.
براى آمرزش گنـاهـانم اشـک بریزیـد
در دعاها و نمازهایتان برایـم طلب مغفرت کنیـد.
شما اى خواهرانم!
زینب وار زندگى کنید و کودکان خوب الهى تربیت و تعلیم بدهید و براى من گریه نکنیـد و بـراى رزمندگـان دعـا کنـید لـباس سیـاه نپوشـید که من زندگى جاوید یافته‌ام و شما باید شادان باشید.
در پایان چند نکته را لازم به تذکر میبینم:
اولا با تو اى همـوطـن کـه چـه خـوب گفت شاعر:
"قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهرى شنـاسد، قدر گل بلبل شناسد، قـدر پیغـمبر على"
بنـابراین قـدر امـام عزیزمان را بدانید و شما را به خدا سـوگنـد هـمـواره رهرو راهش بـاشـید که راهى جز راه حسین (ع) نـیست.
و چند سخنى با تـو اى خـواهر!
آگـاه بـاش قبل از هر چـیز اسـتعمـارگران از سیاهى چادر تو بیشتر هراسانند تـا سرخى خون من.
لازم اسـت حـجـابـت را حـفـظ کنى تا منافقین را به لرزه درآورى، و این چنین باش تـا مرید زینب باشى.
ثانیا بعـد از مرگ مرا در گـورى در کـنار شهیدان بـه خـاک بسپـارید چـون آنجـا گوشه اى از کربلا مى‌باشد
روى قبرم را لاله سرخ بکارید که آن رهگذر خام بداند که من قطره خونـى بودم در میان خـون هاى پـر بـهاى دیـگر شهیـدان چون هـیچ گـاه ایـن شعار یـادم نمـى‌رود، شهیدان زنده‌انـد الله اکبر، به خون غلطیده‌اند الله اکبر.
در پایان موفقیت همه شماها را از خداوند متعال مسئلت دارم و امیدوارم صبر و طاقتى به شما عنایت فرماید.
مهدى را صدا کنید
برگرفته از وبگاه ajashohada.ir