وصیت نامه شهید داود محرابی
بسمه تعالی
به خدا که اگر به خاطر زن و بچه‌ام نبود دوست داشتم هر چه زودتر دنیا را ترک کنم زیرا عاشق مرگ بودم.
سلام به همه فامیل و دوستان:
سفارشم به سه دخترم زهرا، زهره و زیبا و جگر گوشه‌ام، همسر عزیزم میهن.
نماز را هیچ وقت فراموش نکنید و به خاطر خدا آن را به پا دارید نه برای پست و مقام و پول
از دروغ و ریا بپرهیزید، حتى اگر با راستگوئى، همه مال و زندگى خودتان را از دست دهید.
درس بخوانید طوری که عاشق عالم شوید.
در برابر فرودستان و بچه های یتیم سر تعظیم فرود آورید.
مرگ من باعث نشود که بگوئید خدا ما را فراموش کرده، خواست خدا هر چه باشد همان مى‌شود
من از مقام مولایم على (ع) و پیغمبر فرستاده خدا، عزیزتر نیستم، آنها رفتند ما هم مى‌رویم.
زهرا و زهره و زیبای من زمانى روحم شاد است که شما داراى بالاترین مدرک تحصیلى عملى و علمى باشید
از حسودان و بى‌خردان و نامردان و نازنان دوری کنید.
به خاطر خدا به دیگران کمک کنید و سعى کنید که این کار پنهان انجام شود.
سفارش به خانواده‌ام و همه فامیل و دوستان،
بعد از مرگ من هر کس به زن و بچه من بیشتر از موقعى که خودم بوده‌ام احترام بگذارد، با من دوست واقعى، برادر واقعى، فامیل واقعى، خواهد بود.
در مورد هر چه دارم میهن و سه فرزندم مختار خواهند بود.
برادران و خواهران و پدر و مادرم، در این مورد حرفى و کارى نکنند، که به خدا قسم روح من را عذاب خواهید داد، نکند بگوید فلان چیز جز مال پسر، یا مال برادر ما، بوده است هر چه دارم مال سه دخترم و برادر عزیزم على باشد
من مى‌دانم و اگر باید به پدر و مادر من کمکی بشود، بدون آن که آنها بگوید در حد توان برادرم علی، کمک کند، ولى این را بگویم اگر کسی یک کلمه طلب چیزى از بچه‌ها و من بکند، گویا روح مرا آتش زده است
نماز و روزه‌هایم را خوانده و گرفته‌ام، ولى در مدت مریضى روزه بدهکارم.
در خاتمه از همه دوستان و فامیل طلب بخشش کنید.