خون ناقابل خود را به پیشگاه رهبر کبیر خمینی بت شکن تقدیم میدارم.
امید است قطره خون های ما جانبازان وطن، گلستان جمهوری اسلامی ایران را سیراب نماید و در آینده مشتاقان این گلستان اسلام از سرتاسر جهان آمده و شیفته و فریفته آن شوند.
بعد از من کلیه دارائیم اعم از منقول و غیرمنقول را به زن و فرزندم تعلق می گیرد.
از مبلغ بیست و پنج هزار تومان پول نقد در منزل، مبلغ پنج هزار تومان به مادرم بدهید و مبلغ 10 هزار تومان به توران بدهید و بقیه به زن و فرزندم داده شود.
حقوق ماهانه ام را بین مادرم و زنم و فرزندم و توران و مهین همه ماهه به نسبت مساوی تقسیم نمائید و پولی را که از ارتش طلب دارم مانند پس انداز بانک سپه و حقوق چهار ماهه ایام مرخصی هر چقدر شد از این پول مبلغ 10 هزار تومان به خرج نماز وحشت و احسان و کمک به فقرا توسط برادرم محمود خرج نمائید و بقیه را بین توران، احمد، بهمن و مهین به نسبت مساوی تقسیم نمائید.
به مادرم بگوئید که همیشه شاد باشد و افتخار نماید که فرزندش در راه اسلام و در راه وطن شهید شده و باز بگوئید چنان که مرا دوست میدارد بعد از من اصلاً گریه نکند چون روح من همیشه در عذاب خواهد بود.
چنان که غیر از پولهای مطروحه هر وجهی به من تعلق گرفت به زن و فرزندم تعلق می گیرد.
بعد از این که توران درسش تمام شد و کارمند رسمی دولت شد و صاحب حقوق گردید مستمری بگیرش از طرف من قطع می گردد و همین طور مهین؛
گرچه این وصیت نامه اعتبار قانونی ندارد ولی خواسته من همین هاست.
این وصیت نامه را به دست خواهرزاده ام توران سپرده ام که بعد از من به برادرم محمود بدهند.