وصیت نامه شهید نوروز علی بناوند
خدا را ستایش و سپاس که وجود رهبر عظیم الشأن ، فرزند حسین و از تبار ابراهیم بر ما ارزانى داشت تا با روح بخشیدن به کالبد بى جان بشر این قرن، آنها را روش هستى بیاموزد.
خداوندا
تو این رهبر عزیز را تا انقلاب امام زمان براى مسلمین نگهدار.
آمین یا رب العالمین
خدمت پدر گرامى!
اگر در این راه جهاد و راه فى سبیل الله شهادت نصیبم شد و خداوند این توفیق و نصرت را به من عطا فرمود .
شما پدر عزیز
هیچ نمى خواهد که افسوس بخورید و ناراحت و نگران بشوید مادر و خانواده و بقیه اقوام همین طور
فقط همیشه امام عزیز را دعا کنید
روحانیت اصیل همیشه در صحنه را تنها نگذارید و قدر این انقلاب را بدانید.
اگر بخواهید که انگیزه ام را از این سفر کربلا بپرسید برایتان کاملا توضیح میدهم
همان طورى که حسین بار ظلم و ستم را قبول نکرد و فرمود مرگ با عزت مرگ خونین است بهتر از زندگى ننگین است
بنده هم بر خود واجب شرعى دانسته ام که در این مقده (برهه) از تاریخ تکرار شده به نداى حسین زمان (هل من ناصر ینصرنى) لبیک بگویم تا اینکه گام مثبتى در راه پیش برد اهداف جمهورى اسلامى برداشته باشم و جان خود را نثار درخت برومند اسلام نمایم.
پدرجان!
همان طورى که ابراهیم فرزند خود اسماعیل را در راه خدا خواست قربانى کند از آن دنیا به شما گلایه ندارند اگر شهید شدم به مادرم عرض میکنم که مرا حلال نماید و براى بنده گریه و زارى نکند و همچون فاطمه، بزرگ بانوى اسلامى ادامه دهنده راه من و رسوا کننده یزیدیان باشد
همچنین خواهرانم و برادرانم
ببینید برادران عزیزم
در این آخر عمر خیلى آرزوى دیدارتان را داشتم ولى از اینکه شما را ندیده ام باز نگران نباشید و افتخار کنید که من شهید شده ام
شما باید اسلحه ام را بردارید و راهم را ادامه دهید و نگذارید که ذره اى از خاک ایران در دست متجاوزان صهیونیستى باشد.
البته اگر خداى نکرده یک مرتبه کسى از این حقیر ناراحت و نگران شد چون فرصتى نداشتم که عذرخواهى کنم تقاضا دارم که به بزرگى و مسلمانى خودش مرا ببخشید .
تمام اهل خانواده و بچه هایم را دعا مى رسانم و آنها را به دست خداوند سپردمآخر عزیزانم شما که حسین را مى دانید که چگونه در صحراى کربلا شهید شد و على اکبرش را شهید کردند
حتى آرزو داشتند که لحظات آخر همدیگر را ببینید و از هم سیر بشوند ولى یزیدیان نگذاشتند
من هم همین آروز را داشتم و صدامیان کافر نگذاشتند.
به همسرم سلام و دعا مى رسانم اگر ناراحتى خداى نکرده دیده اید مرا ببخشید و حلال کنید.امیدوارم که خداوند توفیق و شفاعت، همچنین ارجعیت زحمتى که نسبت به بنده کشیده اید به شما پرداخت نماید.
در ضمن اگر جسد بنده گیر آمد در هر گوشه اى که پدر و مادرم و برادرانم و خواهرانم رضایت و صلاحیت داده اند قبر بنده را آنجا بگذارند.
اگر میخواهید که روحم آزاد باشد و روحم عذاب نبیند بر سر مزارم گریه نکنید.
دیگر عرضى ندارمفقط راه انبیاء را ادامه دهید
تابع دستورات قرآن و خدا و رهبر کبیر انقلاب باشید.
همگى شما را به خداوند یکتا مى سپارم.